En opeens was daar het meest briljante idee ooit: “Ik ga weer studeren”!! Mijn familie en vrienden vonden het nogal een rare gewaarwording dat ik weer ging studeren. Ik had mijn baan opgezegd (negen jaar als leidinggevende in de Detailhandel), ik heb twee kinderen en doe ook nog een cursus Weddinplanning Management. (Hoezo druk)
Zelf had ik er gemengde gevoelens over omdat ik mijn baan had opgezegd, geen stabiel inkomen meer en weer met mijn neus de boeken in. In eerste instantie was ik zenuwachtig en verbaasd over mijn eigen keuze. Maar het meest belangrijkste punt was mijn AMBITIE. Ik wilde mijn gestelde doelen met veel doorzettingsvermogen en gedrevenheid behalen.
Ik geloof erin dat ieder mens ambitieus is, en ook op zijn eigen manier. Van oudsher was het alleen niet zo geregeld. Van een vrouw werd verwacht dat ze thuis achter het aanrecht bleef. Geen topfuncties, carrière of ambitie What so ever..
Maar wat is AMBITIE nou eigenlijk?
Volgens het woordenboek:
Ernaar streven hogerop te komen; gedrag vertonen dat erop is gericht carrière te maken en succes te boeken. Zich moeite geven zichzelf te ontwikkelen om dit te bereiken.
Volgens mij:
Met veel gedrevenheid je gestelde doelen proberen te halen en ervoor zorgen dat je persoonlijke ontwikkeling bereikt. Ook ben ik van mening dat iedereen een unieke bijdrage kan leveren op deze aardbol zolang je je AMBITIE maar in het vizier blijft houden.
En dat lieve mensen is naar mijn mening AMBITIE...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten